Missie

 

Lieve ouders, opvoeders, kinderen, mensen, gezinnen,

Ik ben er.

Maar je kent me niet.

Ik ben niemand en iedereen.

Geen influencer, geen expert, geen perfecte moeder met een Pinterest-keuken en een eindeloze voorraad geduld.

Ik ben gewoon een mens.
Met kinderen. Met liefde.

Met wallen, twijfel, overprikkelde dagen en schuldgevoelens waar ik niet om heb gevraagd.

Ik ben op een missie.
Een stille missie.

Niet om kinderen schermvrij te maken, maar om gezinnen weer menselijk te maken.

Want eerlijk?
We zijn iets kwijt.

We zitten allemaal in onze bubbel.

Met oortjes in. Schermen aan. Gedachten vol.

We raken elkaar kwijt… zonder ruzie.

Gewoon, stilletjes.

In de dagelijkse storm van alles-moet-en-niks-voelt.

Ik wil terug.
Niet naar vroeger. Maar naar verbinding.

Naar samen koekjes bakken zonder het op te nemen voor Instagram.

Naar zondagen zonder to-do lijst.

Naar een kind dat zich verveelt en iets vindt, in zichzelf.

Naar een moeder of vader die even op de bank ligt, niet omdat ze lui zijn,
maar omdat zij zichzelf weer mogen voelen.

Ik geloof dat we het anders kunnen doen.

Zonder perfectie. Zonder oordeel.

Met liefde. Met overzicht. Met rust.

Met ruimte voor de rommel én het ritueel.

Supermoeder is geen label.

Het is geen vrouw met een cape.

Het is een keuze.

Om stil te staan.

Om opnieuw te beginnen.

Om van je gezin weer een veilige plek te maken.

Niet alleen voor je kinderen,
maar ook voor jezelf.

We hoeven het niet te weten.

We hoeven alleen te willen voelen.

En dát is mijn missie.

Als jij dit leest, ben jij er onderdeel van.

Welkom.

- Supermoeder ❤️